A

Jehuda Amichaj (1924‒2000)

Jehuda Amichaj (hebr. יהודה עמיחי, właśc. Ludwig Pfeuffer) ‒ izraelski poeta tworzący po hebrajsku. Urodził się w ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej. W 1935 r. wyemigrował z bliskimi do Palestyny. Na początku zamieszkał w Petach Tikwie, potem w Jerozolimie, gdzie mieszkał do końca życia. W roku 1942 zrezygnował z praktyk religijnych. W czasie II wojny światowej wstąpił jako ochotnik do Brygady Żydowskiej w ramach Brytyjskiej Armii w Północnej Afryce i Włoszech. Zaangażował się w aktywności przemytnicze broni i działał w ruchu „Alija Bet”. Walczył w wojnie o niepodległość w 1948 r.  Po zakończeniu działań wojennych, podjął studia z literatury hebrajskiej i biblistyki na Uniwersytecie Hebrajskim. Wydał wiele tomów poezji, dwie powieści, tom opowiadań, tom dramatów i słuchowisk. W języku polskim ukazały się dwa tomy poetyckie pt. Koniec sezonu pomarańczy oraz tom Otwarte zamknięte otwarte.

Anar (ur. 1938)

Azer. Anar Rzayev Rəsul oğlu - azerski pisarz, reżyser i scenarzysta filmowy.
Ukończył filologię na uniwersytecie państwowym w Baku. Ukończył także kursy dla scenarzystów i reżyserów w Moskwie.

Literacko zadebiutował w wieku 22 lat publikując wiersze na łamach pisma Azerbejdżan. Gatunkiem, w którym się najczęściej porusza jest fantastyka. Jednak jego dzieła nie są całkowicie oderwane od rzeczywistości, ponieważ często porusza w nich kwestie społeczno-moralne współczesnej ludzkości.
Prezes Związku Pisarzy Azerbejdżanu. Funkcję tę pełni od 1987 r., a w latach 1938-1939 prezesem był jego ojciec Rəsul Rza.
Laureat licznych azerskich nagród literackich.
Uhonorowany Orderem Istiglala (Istiqlal ordeni) - najwyższym azerskim odznaczeniem państwowym.

Źródło zdjęcia: Адыгезалов, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=93530768

Jacek Antczak (ur. 1969)

Jacek Antczak ‒ reporter. Ukończył kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Studiował również polonistykę. Od 1993 roku pracował w „Gazecie Wyborczej”. Następnie pełnił funkcję reportera w Radiu Kolor, pracował również w Telewizji Wrocław
i udzielał lekcji dziennikarstwa w szkołach średnich. Przez 10 lat pisał reportaże dla „Słowa Polskiego”, gdzie był także odpowiedzialny za kierowanie działem kultury i społecznym. Od grudnia 2003 roku objął stanowisko szefa działu kultury, redaktora magazynu, wydawcy oraz kierownika reportażu miejskiego w „Słowie Polskim ‒ Gazecie Wrocławskiej”. Później pełnił rolę zastępcy kierownika działu opinii i wydań magazynowych w dzienniku „Polska ‒ Gazeta Wrocławska”. Ponadto, był inicjatorem i redaktorem „Gazety Europejskiej Stolicy Kultury 2016”. Otrzymał kilka nagród za swoje reportaże m.in. nagrodę przyznawaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. Autor kilkudziesięciu reportaży publikowanych, m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Agorze”, „Nowym Państwie”, dzienniku „Życie”, a także portalach internetowych i gazetach regionalnych. W Radwanicach najlepiej idą romanse (2003) ‒ zbiór reportaży, był jego debiutem książkowym. Opublikował jeszcze m.in. Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall (2007), Wrocławianie (2008), Adam Wójcik. Rzut bardzo osobisty (2013), Prezydent. Rafał Dutkiewicz (nie tylko) o Wrocławiu (2018) oraz Piotr Hercog. Ultrabiografia (2019). Od 2015 roku jest dziennikarzem Radia Wrocław Kultura.

Rose Ausländer (1901-1988)

Rose Ausländer, z domu Scherzer, to żydowska poetka liryczna, pochodząca z Bukowiny, tworząca w językach niemieckim i angielskim, zamieszkała w Rumunii, Stanach Zjednoczonych i Niemczech.
Pisarkę, żydowską Cygankę, ukształtowały doświadczenia pobytu w getcie i wieloletniej emigracji. Bardzo długo była nieobecna na scenie literackiej w krajach niemieckojęzycznych. Kiedy na niej zaistniała, zjednała sobie publiczność, będąc głosem pocieszenia i pojednania po Holokauście.

Żródło zdjęcia: Aus Nachlaß Max Scherzer - http://www.dradio.de/dlf/sendungen/langenacht_alt/990115.html, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8642136